Właściwie: Henryk Nowicki. Prozaik, dramatopisarz, działacz katolicki. W młodości próbował swoich sił jako aktor, był członkiem Instytutu Reduty, w latach 1931-32 był kierownikiem literackim Teatru Ateneum. Podczas okupacji był członkiem Tajnej Rady Teatralnej. Był autorem około 30 sztuk teatralnych. Był współtwórcą i prezesem Ogólnopolskiego Klubu Inteligencji Katolickiej, członkiem zespołów redakcyjnych "Tygodnika Powszechnego" i "Znaku", działaczem ZLP, w latach 1948-49 jego wiceprezesem. W latach 1957-69 był posłem za Sejm PRL (członkiem katolickiego klubu "Znak"), w latach 1957-68 członkiem Rady Państwa. Funkcje te stracił po wydarzeniach marca 1968, interpelacji koła "Znak" w sprawie tych wydarzeń i po dramatycznym wystąpieniu sejmowym wygłoszonym 10.04.1968 w obronie studentów.